“祖宗之法不可变”出自《新五代史·梁太祖纪》,原文如下:
“国家草创,法度未备,吾欲以吾家法为天下法,可乎?”太宗曰:“吾家法固佳,然恐非天下之法也。且吾家法,吾能行之;天下之法,天下之人共守之,岂可独以吾家法为天下法乎?”太祖曰:“吾家法,吾能行之;天下之法,吾不能行,何也?”太宗曰:“吾家法,吾能行之,故能守之;天下之法,吾不能行,故不能守之。吾家法,吾能行之,故能使之行;天下之法,吾不能行,故不能使之行。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之,故能使之安;天下之法,吾不能行,故不能使之安。吾家法,吾能行之,故能使之富;天下之法,吾不能行,故不能使之富。吾家法,吾能行之,故能使之强;天下之法,吾不能行,故不能使之强。吾家法,吾能行之,故能使之久;天下之法,吾不能行,故不能使之久。吾家法,吾能行之,故能使之善;天下之法,吾不能行,故不能使之善。吾家法,吾能行之